به گزارش خبرگزاری دادسرایار

 از تکالیف وکلای دادگستری حفظ و مراقبت از شان و منزلت شغل وکالت می باشد که به مناسبت شغل و مقام خاص خود ضرورت دارد، محدودیت هایی مثل احترام در کردار و نوشتار و گفتار آن ها در برابر دستگاه قضایی مراعات شود.  پس نباید فقط با تکیه بر نماینده ی موکل بودن، با اظهار هر شکل رفتار و نوشتار و گفتار در دادگستری از جایگاه خاص شغل وکالت فاصله گرفت و به  بهانه ای ایفای وظیفه شغلی به افراد دیگر بی احترامی و افترا روا داشت. وکلای دادگستری در جایگاه مذکور با این که از تعقیب کیفری مصون هستند و از آزادی بیان بهره مند می باشند، باز هم ضرورت دارد که احترام و ادب را رعایت کنند. درست است که این دست از رفتارهای الزامی، ضمانت اجرای حقوق کیفری نخواهد داشت و اصلاً مفهوم ضمانت اجرای انتظامی روند متفاوتی می باشد، اما بی تردید باید این اختیار به دادگاه ها داده شود، به شکلی که در بعضی نظام ها پذیرفته شده، با هرگونه تخلف از این دست مبارزه نمود. مود لازم به ذکر است که این احترام متقابل و دو طرفه بوده و دادگستری ها هم باید شأن و منزلت وکلا را حفظ کنند.

 گذری به آرای صادره در پرونده ای که در آن وکیل دادگستری به نشر اکاذیب متهم گردیده است، نشان می دهد که در حقوق ایران قوانین ضروری به منظور تضمین منزلت شایسته و احترام نسبت به دادگستری در نظر گرفته نشده است.

 در پرونده ی مذکور وکیلی به جهت مفادی که در شکوفایی و لوایح خود ابراز داشته بود، از طرف مقابل موکل خویش متهم به نشر اکاذیب شده است و دادگاه بدوی احترام را وارد  دانسته و او را به سه ماه و یک روز حبس محکوم کرده است.

 دکتر محسنی دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران.